Het fenomeen vreemdgaan is vrij paradoxaal. Velen doen het, maar ondertussen wordt het ook door velen afgekeurd. In onze cultuur heerst de monogame opvatting, vandaar dat het iets is wat “niet mag”. Toch schijnt de verleiding vaak te groot te zijn en worden de voeten geveegd aan de cultuur. Wat maakt die verleiding zo groot?
Het kan zijn dat de sleur in een relatie is komen kijken en dat er niets of te weinig aan wordt gedaan. Het is makkelijk om even uit die sleur te breken door toenadering te zoeken bij een ander. Die toenadering kan snel omslaan in sexuele aantrekkingskracht en voordat je het weet, lig je met elkaar in bed. Het hangt van de persoon zelf af of er spijt om de hoek komt kijken, of dat het startschot ermee gegeven is.
Samenhangend met sleur, kan er ook sprake zijn van ontevredenheid in een relatie. Dat kan op alle mogelijke vlakken zijn. Op sexueel gebied kan het vuur gedoofd zijn, emotioneel gezien kan het zijn dat de één zich niet aan de ander wil aanpassen, op sociaal gebied kan de één de ander “gevangen” houden enzovoorts. Wanneer de kracht en moeite niet bestaat om het op te lossen met de partner zelf, lijkt er een makkelijkere uitweg te bestaan: vreemdgaan. Zeker in het begin lijkt het alsof de betreffende persoon helemaal geweldig is zonder gebreken. Maar ook deze persoon zal niet perfect zijn en voordat je het doorhebt, bestaan er twee relaties die je niet gelukkig maken. Als er namelijk al niet aan de eerste relatie gewerkt wordt, gebeurt dat over het algemeen ook niet met de tweede. Wanneer er ontevredenheid in een relatie bestaat, is het dus het beste dat samen op te lossen. Een derde persoon biedt uiteindelijk geen alternatief.
Een positievere reden voor vreemdgaan is wanneer beiden partners het erover eens zijn dat het mag. Dan mag het ook eigenlijk geen vreemdgaan meer heten. (Als iemand het woord weet voor “goedgekeurd vreemdgaan”, mail me!) Het kan zijn dat één van de partners biseksueel is en zo sterk naar het andere geslacht verlangt, dat daar afspraken over gemaakt worden binnen de relatie. Het kan ook zijn dat beide partners niet voor monogamie zijn en een vrije relatie willen. Zij willen niet gebonden zijn aan één persoon en gaan ook hun gang met anderen.
Waarschijnlijk heb ik hier enkel een kleine fractie beschreven van de redenen waarom er wordt vreemdgegaan. Hebben jullie hier nog meer of andere ideeën over? Zijn er mensen die zelfs over hun ervaring durven te praten? Willen jullie reageren of je mening geven? Dat kan hieronder.